Ivan Bontinck | 4 maart 2012

Ieder zijn mening, akkoord, Woutere, maar je blijft toch maar een aantal 'vastgeroeste standpunten' verkondigen. Daar wil ik toch op reageren. Je hebt het over leerkrachten die stellen dat zij na 3 jaar geen voorbereidingen meer hoeven te maken. Allicht heb je het hier over de voorbereiding die een leerkracht dient voor te leggen aan zijn directie voor hij benoemd is. Dat moet je uiteraard niet je hele loopbaan doen. Maar 'voorbereiden' op een les is méér dan dat, meer dan enkele vodjes papier, hé. Ikzelf ben voorts viermaal van handboek veranderd en viermaal veranderde het aantal uren voor mijn vak tijdens mijn loopbaan. Dit kan je niet zonder 'voorbereidingswerk', dacht ik. Wie dat beweert veegt zijn/haar voeten aan het werk, en zo'n mensen vind je in ELK beroep. Wat me vooral stoort is dat je beweert dat een bijscholing geen drastische veranderingen kan/zou inhouden. Ik kan je moeiteloos het tegendeel bewijzen. Tijdens mijn stage in Engeland (met leerkrachten uit beide netten-halfweg jaren '80) werden wij ondergedompeld in een totaal nieuwe benadering in het taalonderwijs (de 'functional notional approach), een methode die op Europees niveau werd vastgelegd. Een stap van het uitsluitend klassikaal onderwijs naar "commuinication" in de klas aan de hand van groepswerk, interviews of questionnaires, voorbereiden van sketches, enz... Ik heb het zeker als een drastische verandering ervaren omdat ik via mijn inspectie de methode diende toe te passen in de klas tijdens het bezoek van Japanse leerkrachten (nog voor die stage, weliswaar met steun en briefing van inspectie). Heb prachtige herinneringen aan die les trouwens, waarbij leerlingen toestapten op die Japanse bezoekers (die slechts een heel klein beetje Engels kenden) en hen enkele elementaire vraagjes stelden, waardoor het ijs vrij snel werd gebroken. Maar het voorbereiden heeft mij wekenlang 'zweet en veel zenuwen' gekost, maar ik heb het graag gedaan. De methode wordt vandaag voor alle talen in het onderwijs gebruikt (zelfs in avondonderwijs - persoonlijk ondervonden). Ik geef dit voorbeeld om je te overtuigen dat bijscholingen wel degelijk voor serieuze aanpassingen kunnen zorgen. Een bijscholing is niet hetzelfde als al die pedagogische vergaderingen, hé. Ik lees hieronder nog een aantal reacties die een correct beeld opwerpen van hoe het er in het onderwijs aan toegaat. De inhoud van de lessen en de vakken wisselen dus meer dan je wel denkt, Woutere. En dat is dan nog maar één voorbeeldje. Voorts iedereen nog een aangename zondagavond.

Ongepast?

karelwary | 4 maart 2012

Ik heb in mijn 38 jarige loopbaan ongeveer 8 keer van leermethode en lesgeven moeten veranderen voor ieder vak afzonderlijk. Het onderwijs past zich niet aan?

Ongepast?

woutere | 4 maart 2012

@Ivan: Ik heb respect voor iedereen en zie mezelf niet als ubermensch, integendeel. Ik heb wel zoals vele anderen het middelbaar doorlopen en heb op die 6 jaar welgeteld een handvol (kan ze op 1 hand tellen) onderwijzers gehad die hun job met liefde deden èn het uitstraalden. Ook heb ik een aantal mensen in de vriendenkring die in het onderwijs staan. Allemaal zeggen ze hetzelfde: de eerste 3 jaar moet je voorbereiden, vanaf dan niet meer. Enkel de kleuterleidsters hebben hun handen vol met voorbereidingen. Zijn dat vooroordelen? Ik noem dat ervaring uit eerste hand! :-) In de mijnen was het zwaar werken, in de haven is het zwaar werken, in het onderwijs niet. Ik heb nooit in de mijnen gewerkt en ook niet in de haven, dus dit zijn in principe vooroordelen. Een vooroordeel kan dichter bij de waarheid liggen dan men denkt. Hetgeen me stoort is dat het onderwijs voor iedereen op dezelfde manier verloopt, terwijl we allen verschillend zijn. Daardoor is het onderwijs voor velen saai. De drijfveer zijn de vrienden die je maakt en het plezier dat je hebt buiten de lessen. De inhoud van de vakken en de vakken zelf zijn ongewijzigd. Dan mag U het nog hebben over een soort bijscholing, dit zijn geen drastische vernieuwingen. Dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat er in het onderwijs veel onderwijzers zijn die niet geschikt zijn om in het onderwijs te staan. En dan heb ik het niet over hun niveau van de materie die ze onderwijzen, maar over het mentale, het menselijke, het kunnen leiden van een groep, stimuleren van mensen, weerbaarheid... waar men geen of weinig aandacht aan schenkt. Dan heb ik het niet persé over een soort uberonderwijzer, maar een andere soort van onderwijzer en een ander soort onderwijs. Met alle respect voor U, uw loopbaan en uw mening!

Ongepast?

wer56ner | 4 maart 2012

Schoenmaker blijf bij uw leest... Iedereen klaagt ongetwijfeld ooit over zijn / haar baan. Maar laat al diegenen die nooit in het onderwijs gestaan hebben, alsjeblieft hun mond houden. Of dacht U dat het door zijn grote aantrekkelijkheid is dat de meerderheid van de jonge starters in het onderwijs binnen de vijf jaar afhaakt...? Hoeveel "nine to five-ers" trekken "de deur" van hun baan echt dicht als ze 's avonds buitengaan? En denkt U echt dat dat voor leerkrachten zo is...? U zou ervan staan kijken hoeveel van mijn leerkrachten elke zomer hun lessen moeten herwerken om het volgend jaar nog beter te doen, of gewoon omdat de leerplannen voor de zoveelste keer gewijzigd worden. Ik nodig iedereen uit om de onopgevoede kinderen van deze tijd wat kennis en vaardigheden en attitudes bij te brengen. Of vindt U het normaal dat ouders een kleuter op school afleveren en in volle overtuiging tegen de directeur zeggen: "Ik heb hem gemaakt, voed hem nu maar op!" Oh ja, lieve ouders: duw er nog wat meer suikers in, stel nog wat minder regels thuis en hak in op de school als uw kind een straf krijgt omdat hij de leraar heeft uitgescholden... Wij zullen ze wel opvoeden! Schoenmaker blijf bij uw leest: praat niet over een sector en een job waar U niks van kent! P.S.: het onderwijs staat zeer hoog, zoniet eerst in de lijst van beroepen met het grootste aantal zelfmoorden. Come and join us, kritikasters!

Ongepast?

karelwary | 4 maart 2012

@ woutere Waarom vindt men geen leerkrachten genoeg? Bijna veertig jaar geleden was dit inderdaad een aantrekkelijk beroep. Nu is het een te vermijden beroep. Zeker als men in rekeening brengt hoe de overheid de mensen er behandeld. Het lerarenberoep aantrekkelijk maken ... dat zegt men al JAAAREN ... in de praktijk niets van te zien. Met die nieuwe maatregelen moet men al een aantal andere studies geprobeerd hebben om dan maar af te vallen ... naar het onderwijs. Er is immers niets anders meer over. Ga maar na !!!! Spreek je ook niet uit over een beroep waar je niets van kent (maar denkt het te kennen). De beste stuurlui staan aan wal.

Ongepast?